Zeezout winning
Voor de kust van Trapani naar Marsala (Sicilië) wordt al eeuwen zeezout op traditionele wijze gewonnen. Het zeezout wordt simpelweg verkregen door zeewater voor de kust in grote tanks, zogenaamde kwelders, te laten verdampen. De productie van het zout is vrijwel uitsluitend handwerk en het zout wordt op natuurlijke wijze gedroogd in de kwelders rondom Trapani. En nog steeds worden dezelfde technieken en methoden gebruikt als in de tijd van de Feniciërs. De belangrijkste elementen die vervolgens zorgen voor het karakter van het zeezout uit Trapani zijn zeewater, de zon en de wind. De omgeving van de zoutwinning is een schilderachtige omgeving van water, molens en witte piramides van zout die roze gloeien bij zonsondergang. Een bezoek waard mocht u eens op Sicilië zijn! Het hele gebied ligt tussen twee prachtige beschermde gebieden in: het natuurreservaat van de zoutpannen van Trapani en de kwelders van de Lagoon, in Marsala. De zoutproductie vindt plaats in de zomer, in de maanden juli en augustus, soms nog in september afhankelijk van het weer. Het zeezout uit Trapani staat bekend om zijn gezonde eigenschappen en bevat onder meer magnesium, kalium, jodium en een kleine hoeveelheid natriumchloride. Nog steeds hebben de zoutwerkers de passie en liefde voor het behoud van de cultuur en tradities van het oude ambacht van zout maken. In Trapani is het Zout Museum dan ook een bewijs van die trots.
Geschiedenis
Al in de tijd van de Feniciërs, honderden jaren voor Chr. werd er al zout gewonnen in dit gebied. In de 17e en 18e eeuw waren de kwelders al belangrijk voor de economie van de stad. En was Trapani een van de belangrijkste havens in de Middellandse Zee. Tot de jaren '60 was de winning van zout in volle gang en werd het door heel Europa geëxporteerd. De Tweede Wereldoorlog zorgde echter voor een daling, samen met de concurrentie van steenzout en de schade veroorzaakt door een grote overstroming van de kwelders in de jaren '60. Pas na 1973, kwam het herstel. Zout wordt al sinds de oudheid als waardevol gezien. Zo werd het in de tijd van de Feniciërs al gebruikt als betaling en is het woord ‘salaris’ er van afgeleid.
Zeezout productie
De bloem van zeezout bestaat uit delicate bladeren die rijk zijn aan magnesium. Het zout condenseert op het oppervlak van de zoutpannen in de dagen wanneer de weersomstandigheden goed zijn (lees: geen wind en vocht). De zeer lichte vlokken worden dan met de hand en met grote zorg opgeschept. Naast het feit dat het zout zeer rijk is aan magnesium, is de bloem vooral kruimelig en zeer goed oplosbaar. Alle handelingen, zoals wassen en drogen, zijn erop gericht om alle mineralen in tact te houden die worden verkregen door verdamping van het zeewater. De toevoeging van verschillende aroma's (zoals sinaasappel, citroen, jasmijn en kappertjes) geeft de bloem van zout haar speciale geur en smaak. De aroma’s worden uitsluitend handmatig toegevoegd door bevoegd personeel. Het zout wordt gewonnen in natuurlijke tanks of kwelders. Elke kwelder is ongeveer 2.500 vierkante meter groot. Meestal vierkant en 50 meter bij 50 meter. Elk produceert zo’n 90 ton zout. Deze methode van zoutproductie is al eeuwen oud en de werklieden die zich hier mee bezig houden worden ‘Curatoli’ genoemd. Het zeewater komt in de kwelder waarin vervolgens het water verdampt en het zout overblijft. De kwaliteit van het zout is afhankelijk van het zeewater, de wind maar ook de kwaliteit van de kwelderbodem. Zo kan er verschil zijn tussen kwelders onderling, maar ook in een kwelder zelf. Zo bevat het zout dat wordt gevormd in het midden van de tank altijd zeer grote kristallen en wordt daardoor het meest gewaardeerd en is tegelijkertijd het aller helderst. Aan de rand zijn de kristallen weer wat kleiner. Het grote zout bestaat uit kristallen van ongeveer 1 tot 4 mm en smaken zeer zacht in de mond. Geen wonder dat het gewaardeerd door vele topchefs in de wereld die het gebruiken voor de garnering en het op smaak brengen van verfijnde gerechten.
Dit grove zeezout bevat, in tegenstelling tot verfijnd zout, ten minste 70 van de 84 stoffen die in zeewater zijn. Naast natrium en chloor, zijn dat mineralen als sulfaten, calcium, magnesium, kalium, ijzer en sporenelementen zoals strontium, mangaan, jodium, zink, fluoriden, zilver, boor, silicium, koper. Allen zijn zeer waardevol voor de gezondheid. Deze werken in synergie met elkaar en met andere mineralen en vitaminen in ons lichaam. Bijvoorbeeld, het gebruik van jodium (schildklier) hebben we de koper, terwijl magnesium, mangaan en kalium helpen silicium (bot, bindweefsel). Sommigen zeggen dat deze elementen, met name de baan, de belangrijkste van deze vitaminen in de preventie van ziekten.
Verschil zeezout met steen- en industrieel zout
Lange tijd werd de voorkeur gegeven aan de zoutmijn, of steenzout vanwege de lagere productiekosten. Maar het voordeel van ambachtelijke zeezout in vergelijking met andere zouten is dat het een veel gezonder en smaakvoller product is! Zo bevat het een lager natriumgehalte en bevat het meer belangrijke sporenelementen die essentieel zijn voor het lichaam. Vanwege deze argumenten heeft ook de internationale Slow Food Beweging ambachtelijk zeezout omarmt.
Een belangrijk kenmerk van zeezout van hoge kwaliteit is dat het helder wit is. Verder duidt enige vochtigheid ook op zout van hoge kwaliteit. Als zout erg droog is, is dat een typisch kenmerk van industrieel verwerkt zout.